Ergens in ons land kende ik een parochiegemeenschap waar vele vrijwilligers werkzaam waren. Ze deden heel veel maar in de loop van de tijd waren er vele spanningen onder hen ontstaan vanwege verschil van mening over het werk, wie wat moest doen en hoe de taken verdeeld en uitgevoerd moesten worden. Daarom hadden verschillende goede vrijwilligers afgehaakt zeggend dat ze op andere plaatsen beter konden werken.
Een pastor van een andere plaats werd gevraagd om te proberen om de eenheid onder hen te herstellen . Gedurende enkele bijeenkomsten deed hij niets anders dan verschillende teksten van het Evangelie met die vrijwilligers samen te lezen en te mediteren. Die teksten gingen vooral over respect voor elkaar, samenhorigheid, éénheid en solidariteit. Langzamerhand, gedurende een vijftal van die bijenkomsten, begonnen de deelnemers zich te realiseren, dat ze eigenlijk van de Bron van al hun werk en activiteiten waren afgedwaald namelijk de Persoon van Jezus en alles wat Hij ons gezegd en voorgeleefd heeft. Daarom lieten ze zich meer leiden door hun eigen ideeën en plannen en hadden niet voldoende oog hadden voor het welzijn van de parochiegemeenschap. Daarvan bewust geworden groeiden de vrijwilligers langzaam weer naar elkaar toe. Ofschoon ze het niet in alles eens werden, bleven ze toch bij elkaar om samen te werken geïnspireerd als ze werden door de Persoon van Jezus: zijn leven en zijn woorden.
Vandaag horen we uit de mond van Jezus de vergelijking over de wijnstok en de ranken. We zouden, om het dichter bij huis te houden, het net zo goed kunnen hebben over peren- of appelbomen. Wanneer een tak van zo’n plant van de hoofdstam afbreekt, weten we dat de bladeren ervan doodgaan en dat die tak geen vruchten meer zal dragen. Zo is het ook met ons, zegt Jezus, leden van zijn kerk, van de parochiegemeenschap. Alleen wanneer we met Hem verbonden blijven, ons door Hem en zijn woorden laten inspireren, zullen we echt als zijn navolgers, als christenen kunnen leven.
Hoe kunnen we met Hem verbonden blijven en wat zijn de vruchten die van ons verwacht worden?
We blijven met Hem verbonden wanneer we bijvoorbeeld, zoals nu, hier met elkaar samenkomen, om Hem te gedenken , zijn Woord te horen en ons daardoor laten inspireren en zijn Lichaam ontvangen dat ons de kracht geeft om zijn woord en leven in ons eigen leven waar te maken. We blijven met Hem verbonden wanneer we de tijd en de moeite nemen om in gebed me Hem te vertoeven. We blijven met Hem verbonden wanneer we samen of alleen de Bijbel lezen. We blijven met Hem verbonden wanneer we samenkomen om te bidden of te mediteren . Immers Hij heeft gezegd : :”Wanneer twee of drie in mijn Naam bij elkaar zijn, ben Ik in hun midden”…
We weten ook dat een fruitboom regelmatig gesnoeid moet worden Wanneer dat niet gebeurt, kan zo’n plant geen goede vruchten meer dragen. Concreet in ons eigen leven betekent dit , dat we regelmatig ons moeten afvragen of we werkelijk de Heer op zijn weg volgen, of we proberen in ons dagelijkse leven zijn Woord te beleven en waar te maken. Concreet betekent dit, zoals in de het Evangelie staat, dat we ons voortdurend moeten bekeren, dat wil zeggen: op onze stappen terug komen, erkennen wat we verkeerd gedaan hebben, daar afstand van doen en nieuwe goede wegen ingaan, de weg die Jezus ons toont.
Als we zo proberen te leven, zullen we vruchten kunnen voorbrengen. Wat zijn die vruchten dan? Paulus verwoordt dat goed in een van zijn brieven, namelijk : vruchten van goedheid, vergevingsgezindheid, barmhartigheid, solidariteit, bezorgdheid om het welzijn van anderen , het welzijn van onze maatschappij, bezorgdheid voor de mensen die aan de onderkant van de maatschappij leven, bezorgdheid en toenadering tot mensen die een andere geloofsovertuiging hebben zoals bijvoorbeeld Moslims, of ook mensen die zeggen dat ze helemaal niet geloven.
Bij zijn afscheid , na zijn Verrijzenis vraagt Jezus zijn leerlingen om te getuigen van Hem in de wereld. Bij die woorden denken we wellicht aan preken of catechese geven. Dat betekent het ook, Maar voor velen van ons is dat moeilijk. Maar wanneer we de zojuist geschetste vruchten in ons dagelijks leven proberen voort te brengen, dan preken we eigenlijk al door ons voorbeeld , door onze manier van leven. Wanneer we zo proberen te leven , geven we getuigenis van Hem aan de mensen.
Ghandi, de man die door zijn geweldloze strijd heel veel heeft betekend voor de onafhankelijkheid van India, was gecharmeerd van het leven van Jezus en zijn woorden in het Evangelie. Maar op een dag zei hij: ”Ik wordt enthousiast wanneer ik het leven en de woorden van Jezus lees en wil ik graag zijn volgeling worden, maar wanneer ik dan zie hoe de christenen , zijn navolgers, leven, dan vergaat me alle lust om nog christen te worden.
Hopelijk gaat het zo niet bij ons! Moge het bij ons zo zijn, dat we, geïnspireerd door het leven en inspiratie van Jezus , zo leven, dat de anderen mensen van ons zeggen: “Kijk eens, hoe ze elkaar liefhebben alsook wat ze voor elkaar en voor ons over hebben; kijk eens hoe vriendelijk ze voor ons zijn, ons respecteren en bereid zijn om met ons samen te werken. Hun geloof moet toch wel heel bijzonder zijn…”. Dat de Geest van de Verrezen Heer ons daarbij moge helpen! Amen.
Eerste lezing: Uit de Handelingen der Apostelen, 9, 26-31.
Tweede lezing: Uit de eerste brief van de heilige apostel Johannes, 3, 18-24.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes, 15, 1-8.