Zusters en Broeders in de Heer,
We kennen welllicht de uitdrukking : hij/zij heeft de langste adem. Dat betekent dat die persoon zoveel kracht en doorzettingsvermogen heeft dat ie niet zal rusten totdat hij/zij het beoogde doel bereikt heeft. Daarvoor heb je geloof, hoop en vertrouwen nodig, overtuiging en liefde voor de zaak waarvoor je je inzet en die je aanzetten om te volharden tot het einde toe.
Mensen die zo’n lange adem hebben, hebben in de loop van de geschiedenis dikwijls veel voor de mensheid en voor de kerken betekend. Maar dat ging niet altijd zonder tegenslagen of moeilijkheden. Neem bijvoorbeeld dominee Martin Luther King die veel betekend heeft voor de Afro Amerikaanse bevolking van de Verenigde Staten. Zijn vrouw vertelt dat er momenten in zijn leven waren dat hij ermee wilde ophouden. Hij kreeg met zoveel tegenwerking en verdachtmakingen te maken, dat hij het dan niet meer zag zitten. Maar “omdat hij de “langste adem had”, ging hij dan toch weer verder, in de overtuiging dat hij datgene wat hij begonnen was niet zo maar kon beëindigen en vooral niet de mensen voor wie hij werkte, zomaar in de steek kon laten. Die langste adem bezat hij, geïnspireerd als hij was door de Geest van Jezus die ook tot het bittere einde doorging, tot aan zijn dood toe. Iets soortgelijks hebben we zien gebeuren met Monseigneur Carlos Romero, een katholieke Bisschop in Sto. Domingo die in de jaren tachtig zich inzette voor de eenvoudige bevolking en protesteerde tegen de grote onrechtvaardigheden die in zijn land plaats vonden. Hij wist dat zijn leven gevaar liep, maar hij had de “langste adem”, geïnspireerd als hij was door de Geest van Jezus. Kort vóór zijn dood, zei hij : ”Als ik vermoord zal worden, weet en blijf geloven dat het recht zal zegevieren; blijf strijden tegen het onrecht. Immers, zoals Jezus Christus, zult u overwinnen“. Ook hij werd lafhartig vermoord, zoals zoveel anderen.
Slachtoffers voor hun inzet voor anderen. Slachtoffers van hun hoop en vertrouwen en moed om verder te gaan ondanks alles, geïnspireerd als ze waren door de Kracht van de Geest van Jezus die ervoor zorgde dat zij de langste adem hadden. Die adem van de Geest waarvan we horen in het scheppingsverhaal en die leven gaf aan de eerste mensen. Die adem van de Geest die de Verrezen Heer Jezus Christus uitblies over de leerlingen en die daarmee de langste adem kregen om de Blijde Boodschap te verkondigen tot hun dikwijls gewelddadige dood toe.
In de drie kerken van Hoofddorp waar vandaag een Oecumenische Viering gehouden wordt, is men deze begonnen met het lied :”Kom Schepper , Geest, daal tot ons neer…”. Bij belangrijke religieuze plechtigheden wordt deze hymne uit de 9e eeuw gezongen. Het is omdat wij, christenen, ervan overtuigd zijn dat de Hl. Geest, de Geest van Jezus, een belangrijke rol speelt in ons christelijk leven.( We hebben gezongen: ”U bent de bron waaruit het leven springt… het liefde vuur dat ons doordringt. Verlicht ons duistere verstand, geef dat ons hart van liefde brandt en dat ons zwakke lichaam leeft vanuit de kracht die Gij ons geeft”). We horen Jezus in het Evangelie zeggen: ”Hij zal u de diepere betekenis van mijn woorden voor uw dagelijks leven openbaren”, alsook: “Hij zal u de kracht geven om mijn woord te verkondigen tot aan de uiteinden van de wereld”. Bij zijn leerlingen kunnen we zien waartoe dat kan leiden. Door de kracht van de Jezus’ Geest hadden zij de langste adem.
We horen in de Eerste Lezing: ”God maakte de mens van aarde Hij blies adem in zijn neus en toen ging de mens leven”. Inderdaad, het werkelijke leven komt van de Adem, van de Geest van God.
In de Tweede Lezing horen we: “De gelovigen waren bij elkaar. Er kwam een sterke wind…. Iedereen ontving de Hl. Geest. En de Hl. Geest werkte zodanig dat ze allemaal in vreemde talen begonnen te spreken. Wat betekent dat de Blijde Boodschap van Jezus voor iedereen bestemd is, waar ter wereld ook, welke taal die ook spreekt, en dat dit Blijde Nieuws in allerlei culturen en volkeren verschillende vormen kan aannemen: eenheid in verscheidenheid.
Op dit moment wordt de wereld steeds kleiner en de globalisatie steeds sterker. Vanwege Internet, watts ’app up en andere moderne communicatie middelen groeien de mensen naar elkaar toe, wordt de wereld steeds meer één. Echter, van de andere kant zien we ook een tegenbeweging: het nationalisme neemt toe, het opkomen voor eigen volk, de angst voor wat van buiten komt, verzet en zelfs vijandschap t.o.v. alles wat vreemd is en niet gekend. Dat heeft bijvoorbeeld tot gevolg dat een rijk en welgesteld Europa, aan haar grenzen en met haar goed vinden, duizenden mensen laat creperen en hen de toegang ontzegt, omdat we bang zijn dat we iets van onze welvaart moeten afstaan aan mensen die het vele malen slechter hebben dan wij. Zeker geen uiting van de Geest van de christelijke Boodschap die juist open is en zorg heeft voor allen die aan de onderkant van de maatschappij leven. En hoeveel haatmails op Internet, watts’ app en andere moderne communicatiemiddelen verspreiden zich niet als een vergif tegen eenheid en solidariteit tussen de mensen?. Dat is precies het tegenovergestelde wat de kracht van de Hl. Geest wil bewerken. Die streeft juist naar éénheid, harmonie, solidariteit en liefde.
We kunnen lezen en horen dat we steeds meer een multiculturele maatschappij zijn gaan vormen: ruim twee miljoen mensen in de Nederlandse maatschappij zijn van niet westerse afkomst en misschien nog wel een miljoen meer die wel van Europese maar niet van Nederlandse afkomst zijn. Er zijn mensen die daar schrik voor hebben. Maar we zouden ook kunnen zeggen dat dit een grote uitdaging voor ons allen is. Wanneer we vanuit een christelijke visie dit beschouwen kunnen we dit zien als een mogelijkheid om langzamerhand te gaan groeien naar een interculturele maatschappij. Dat wil zeggen een maatschappij waar elkaars verschillen aanvaard en gewaardeerd worden, waar we bereid zijn elkaar niet alleen te verdragen maar ook van elkaar te leren. Want iedere cultuur heeft haar eigen positieve waarden die ons kunnen verrijken. De Geest kan ons helpen om van de angst daarvoor weg te groeien en in te zien dat we daar zelf en onze maatschappij mee verrijkt kunnen worden.
We zullen deze Dienst eindigen met het gezang: ”Vernieuw Gij mij o eeuwig Licht…..”… Schep een nieuwe Geest in mij, een geest van volharding, een geest van de langste adem hebben die blijft strijden voor een wereld zoals die door God oorspronkelijk is bedoeld. Geef mij uw licht, uw kracht en de moed om me niet door de dagelijkse gang van de dingen te laten meesleuren maar, geïnspireerd door de Geest, telkens weer opnieuw nieuwe wegen zoeken om die wereld te vernieuwen.
Hoe staan wij in het leven? Hebben wij de “langste adem” geïnspireerd door de Geest van Jezus. Laten we ons inspireren door die Geest van Jezus om te volharden, om nieuwe wegen te zoeken, om de moeilijke situaties die we tegenkomen, niet als barrières te zien als wel als nieuwe mogelijkheden die zich ons presenteren? Zijn wij bereid mee te werken aan een interculturele maatschappij? Aan de opbouw van een wereld zoals God die bedoeld heeft? Hebben wíj de langste adem geïnspireerd door de Geest van Jezus?