Lieve broeders en zusters in Christus.

De lezingen van vandaag nodigen ons allen uit tot een opdracht. “Heb elkaar lief. Laten we elkaar liefhebben.” Het is inderdaad de conclusie/kern van het onderricht van Jezus en is helemaal niet nieuw voor ons. Het grote kenmerk van Jezus is liefde, vrede doordat we bij Hem blijven, zo kunnen wij zijn vruchten dragen en zijn we met verbonden als de bladeren van de druivenrank. We zijn met elkaar verbonden, we dragen elkaar, hebben elkaar nodig om tot bloei en groei te kunnen komen. Het belangrijkste voor ons om over na te denken op dit moment is : hoe en op welke manier kunnen we elkaar liefhebben?
Liefde is wat we allemaal het allerbelangrijkste vinden, maar wat tegelijk, helemaal niet gemakkelijk is. Liefde heeft veel gezichten, niet voor niets zeggen ze haat en liefde liggen dicht bij elkaar. Liefde is werken, hard werken net als de druiven. Het duurt maanden voordat zij gegroeid zijn en vruchten zijn die eetbaar zijn. Ze moeten allerlei tegenslagen overwinnen, storm, regen, soms zelfs sneeuw. Maar toch uiteindelijk verschijnen ze aan de ranken.

De liefde die we hebben, krijgen we van God, dor hem doorgegeven via onze ouders. Zoals het leven dat we van Hem krijgen, zo is het met liefde. Het gaat niet alleen maar om een gevoel maar het gaat ook over het geven van liefde. Liefde is veel meer dan alleen het beeld van een man en een vrouw samen. Liefde heeft vele niveaus, het is een van de basisbehoeftes die we allemaal hebben. De liefde is niet alleen een gevoel; echte liefde is niet zo veranderlijk als onze gevoelens die nu eenmaal onbestendig zijn; soms zit je er doorheen, soms gaat het als een speer.
Liefde wordt dikwijls heel verschillend geïnterpreteerd in de praktijk.

In principe moeten we onze naasten liefhebben maar zoals Petrus tegen Cornelius in de eerste lezing zegt: “Ik ben ook maar een mens”. Ja, we zijn allemaal gewone mensen, niemand is volmaakt en we moeten bereid zijn een ander te vergeven en ons bewust zijn dat we zelf ook vergeving nodig hebben. Liefde begint eigenlijk altijd met nederigheid, met eenvoudig en bescheiden over jezelf denken.

T Naderend hemelvaart klinkt als een boodschap van Jezus een oproep om iets te gaan doen. Een oproep voor woorden en ook voor daden. Zoals de ranken die verbonden blijven met de wijnstok om vruchten te dragen zo is het met ons om bij Jezus te blijven om de vruchten van liefde te dragen.

En vandaag vieren we dus ook moederdag. De dag waar wij met liefde aan alle moeders denken. We denken aan onze moeders die er misschien niet meer zijn. Aan de vrouwen die misschien nooit moeder zijn geworden, maar voor anderen toch een moeder zijn. Alle moeders en vrouwen die een moeder zijn of misschien binnenkort moeder worden. Allen zijn zij moeder in woorden en daden. Door hen krijgen we liefde en leren we om anderen lief te hebben. We willen danken en bidden dat de liefde die we hebben gekregen blijft groeien op basis van verbondenheid met Jezus onze lieve Heer. Laten onze gedachten en leven bezield worden door de lezingen van vandaag. Heb elkaar lief. Amen.

Uit de Handelingen der Apostelen, 10, 25-26. 34-35. 44-48.
Uit de eerste brief van de heilige apostel Johannes, 4, 7-10.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes, 15, 9-17.